بهترین متخصص لاپاراسکوپی اصفهان

فتق اینگوینال، وقتی اتفاق می افتد که بافتی مانند بخشی از روده، از یک نقطه ضعیف در عضلات شکم، بیرون بزند. برآمدگی حاصل، به ویژه هنگام سرفه، خم شدن یا بلند کردن اجسام سنگین، می تواند دردناک باشد. فتق اینگوینال، لزوماً خطرناک نیست. این عارضه خود به خود بهبود نمی یابد و می تواند تهدید کننده حیات باشد. پزشک، احتمالاً جراحی را برای رفع فتق اینگوینال، که دردناک یا بزرگ شده است، توصیه می کند. ترمیم فتق اینگوینال، یک عمل جراحی رایج است.

کانال اینگوینال در ٨٠٪‏ موارد تا یک سالگی بسته می شود، اما در صورت باز ماندن کانال، فرد مستعد انتقال مایع داخل شکم به درون کیسه بیضه ها (بیماری هیدروسل) و یا انتقال روده ها به درون کیسه بیضه و ایجاد هرنی یا فتق اینگوینال مستقیم می باشد. فتق اینگوئینال شایعترین نوع فتق بوده که در آقایان ٧ برابر بیشتر خانم ها رخ می دهد و در سمت راست شایعتر از چپ می باشد. نکته قابل توجه این است که در فتق ارثی پسر بچه ها، احتمال همراهی فتق با بیضه نزول نکرده و یا تجمع مایع اطراف بیضه (هیدروسل) وجود دارد. مهم ترین درمان این بیماری عمل فتق یا همان جراحی هرنی است که به دو روش باز و بسته انجام می شود.

نشانه های فتق اینگوینال

فتق هاى اینگوینال بیشتر به خاطر ظاهرشان شناخته می شوند. آن ها باعث برآمدگى در ناحیه ى شکم یا کشاله ى ران مى شوند که ممکن است با ایستادن یا سرفه کردن بزرگ شوند. این نوع از فتق ممکن است دردناک و حساس به لمس باشد.

سایر علائم فتق اینگوینال عبارتند از:

• درد وحشتناک
• تورم اسکروتوم در مردان
• برآمدگی در دو طرف استخوان شرمگاهی، که در حالت قائم و به خصوص در صورت سرفه یا کشیدگی، مشخص تر می شود.
• احساس سوزش یا درد در برآمدگی
• درد یا ناراحتی در کشاله ران، به ویژه هنگام خم شدن، سرفه یا بلند کردن اجسام
• احساس سنگینی یا کشیدگی در کشاله ران
• ضعف یا فشار در کشاله ران
• گاهی اوقات، هنگامی که روده در نزدیکی کیسه بیضه بیرون زده باشد، درد و تورم در اطراف بیضه ها ایجاد می شود

عواملی که احتمال بروز فتق کشاله ران را افزایش می‌دهند عبارتند از:

• سابقه‌ی ژنتیکی
• سابقه‌ی ابتلا به فتق
• مرد بودن (احتمال بروز فتق کشاله ران در مردان بسیار بیشتر از زنان است)
• تولد پیش از موعد
• چاقی یا داشتن اضافه‌وزن
• بارداری
• ابتلا به کیست فیبروزی
• ابتلا به سرفه‌ی مزمن
• داشتن یبوست‌های مکرر
• ایستادن برای مدت‌زمان طولانی به صورت مکرر

پزشک می‌تواند با استفاده از موارد زیر، فتق کشاله ران را تشخیص دهد:

• گرفتن شرح‌حال بیمار و سوابق پزشکی او
• معاینات فیزیکی
• عکسبرداری از جمله تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس

گرفتن شرح‌حال بیمار و سوابق پزشکی :

ممکن است پزشک بتواند با شنیدن شرح‌حال بیمار و سؤال در مورد سوابق خانوادگی او، ابتلا به فتق کشاله ران را تشخیص دهد. معمولاً، علائمی که بیمار شرح می‌دهد به طور واضح نشان‌دهنده‌ی فتق اینگوینال هستند. برای برطرف کردن نگرانی هایتان در مورد علائم فتق بهتر است با مراجعه به یک متخصص جراحی عمومی علت علائم تان را مشخص کنید و سریعا تحت درمان قرار گیرید. دکتر حجت الله ایران نژاد متخصص جراحی عمومی و لاپاراسکوپی شما را در این مورد راهنمایی میکنند.

معاینات فیزیکی :

با انجام معاینات فیزیکی ممکن است بتوان فتق کشاله ران را تشخیص داد. پزشک طی معاینات فیزیکی،  بدن بیمار را ارزیابی می‌کند و ممکن است از بیمار بخواهد که بایستد  یا سرفه کند تا پزشک بتواند وجود برآمدگی ناشی از فتق اینگوینال در ناحیه کشاله ران یا بیضه‌ها را احساس کند. ممکن است پزشک سعی کند با ماساژ دادن آرام، قسمت بیرون‌زده را به جای اول خود در شکم بازگرداند.

عکس‌برداری :

معمولاً از تصاویر رادیوگرافی اشعه ایکس برای تشخیص فتق کشاله ران استفاده نمی‌شود. در موارد زیر ممکن است پزشک  انجام عکس‌برداری را تجویز کند :

• تشخیص گیرافتادگی یا اختناق
• پزشک نمی‌تواند در حین معاینات فیزیکی، برآمدگی ناشی از فتق کشاله ران را حس کند (خصوصاً در بیمارانی با اضافه‌وزن)
• پزشک مطمئن نیست که فتق کشاله ران موجب برآمدگی در شکم یا سایر علائم شده است.

عکس‌برداری‌ها توسط متخصص رادیولوژی انجام می‌شود و برای انجام عکس‌برداری، معمولاً هیچ نیازی به استفاده از بیحسی یا بیهوشی نیست.

عوارض جانبی جراحی فتق اینگوئنال

جراحی ترمیم و درمان فتق شکمی جراحی ایمنی است و عموماً موجب بروز عوارضی نمی‌شود. بیماران باید در صورت بروز هر یک از مشکلات زیر با پزشک خود تماس بگیرند:

• قرمزی پوست در اطراف محل قرارگیری لوله درناژ از محل جراحی
• تب و لرز
• خونریزی از محل برش جراحی
• دردی که با داروهای مسکن تسکین پیدا نمی‌کند و یا دردی که به طور ناگهانی شدید شده است.

عوارض جانبی بلندمدت که ممکن است رخ دهند عبارتند از:

• درد بلندمدت در کشاله ران
• بروز مجدد فتق که نیاز به جراحی دوم دارد
• آسیب به عصب‌ها در نزدیکی محل بروز فتق

---

چگونه فتق اینگوینال ترمیم می شود؟

ترمیم فتق اینگوینال نوعی عمل جراحی رایج است. جراحی فتق های اینگوینال را هرنیورافی یا هرنیوپلاستی نیز می نامند.

3 نوع ترمیم فتق اینگوینال وجود دارد:

ترمیم فتق باز

نوعی جراحی که در آن یک برش در کشاله ران ایجاد می شود. سپس جراح فتق را دوباره به داخل شکم برگردانده و دیواره شکم را با مش و بخیه تقویت می کند. این جراحی ممکن است تحت بی حسی موضعی برای ناحیه شکم یا بیهوشی عمومی انجام شود که در آن به خواب می روید.

ترمیم فتق با حداقل تهاجم یا لاپاراسکوپی

نوعی جراحی با تهاجم کمتر که در آن جراح برشهای کوچک و نیم اینچی در قسمت تحتانی شکم ایجاد می کند و یک لاپاراسکوپ (یک لوله نازک دارای دوربین فیلمبرداری کوچک) را وارد می کند. لاپاراسکوپ تصاویر را به یک مانیتور ویدئویی می فرستد تا جراح فتق را از طریق برش های کوچک ترمیم کند.

نمایش بیشتر مقالات...

3 روش درمان هموروئید یا بواسیر در اصفهان

ترمیم فتق با دستگاه لاپاراسکوپ

جراحی لاپاراسکوپی، در جراحی رباتیک از لاپاراسکوپ استفاده می شود و به همان شیوه انجام می گیرد (برش های کوچک، یک دوربین کوچک و نمایش داخل شکم روی مانیتور).

---

مراقبت‌های پس از جراحی فتق اینگوئینال

بعد از جراحی باز، بیمار می‌تواند ظرف یکی الی دو هفته به روند عادی زندگی خود و کارهای روزمره بازگردد. در مورد جراحی لاپاروسکوپی بهبودی کامل پس از جراحی در حدود یک هفته یا کمتر طول می‌کشد. بعد از هر گونه جراحی فتق شکمی، فرد باید تا شش الی هشت هفته (یا تا زمان تجویز شده توسط پزشک) از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کند تا عضلات و سایر بافت‌ها فرصت کافی برای ترمیم و بازسازی پیدا کنند.

---

پیشگیری از فتق رانی

هرچند شما نمی‌توانید هیچ مداخله‌ای در ضعف‌های ناشی از عوامل ژنتیکی داشته باشید، اما با توجه به موارد زیر می‌توانید شدتفتق کشاله ران را کاهش دهید:

• داشتن وزن متناسب
• خوردن غذاهایی با فیبر بالا
• نکشیدن سیگار
• اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین

---

انواع فتق اینگوینال

فتق های اینگوینال می توانند غیر مستقیم یا مستقیم، محدود و یا فشرده باشند.

فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران غیر مستقیم

فتق های اینگوینال غیر مستقیم، شایع ترین نوع هستند. این نوع اغلب در زایمان زودرس، قبل از این که کانال اینگوینال بسته شود، اتفاق می افتد. با این حال، این نوع فتق ممکن است در هر زمان در طول زندگی رخ دهد. این نوع فتق در مردان شایعتر است.

فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران مستقیم

فتق اینگوینال مستقیم اغلب در بزرگسالان و با افزایش سن رخ می دهد. باور عمومی این است که تضعیف عضلات در طول بزرگسالی منجر به این نوع فتق مى شود. با توجه به گزارش موسسه ى جهانى بیماری های دیابت و دستگاه گوارش و کبد (NIDDK)، این نوع فتق در مردان بسیار شایع است.

فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران محدود

فتق اینگوینال محدود، زمانى اتفاق مى افتد که بافتى در کشاله ى ران گیر مى کند و قابل کاهش نیست. این بدان معناست که نمی توان آن را به جایی بازگرداند.

فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران فشرده

فتق اینگوینال فشرده یک بیماری جدی است. طی آن، جریان خون به ناحیه ای از روده قطع مى شود. این فتق ها تهدید کننده ى زندگى هستند و نیاز به درمان اورژانسی دارند.

---